Hoe vaak mag een tijdelijk contract verlengd worden?
Werkgevers gebruiken tijdelijke arbeidscontracten om flexibel in te spelen op veranderende personeelsbehoeften, terwijl werknemers vaak via tijdelijke banen hun loopbaan starten of voortzetten. Toch kent de wet duidelijke grenzen aan het gebruik van tijdelijke contracten. In dit artikel leggen we uit hoe vaak een tijdelijk contract verlengd mag worden, wat de wettelijke kaders zijn en welke uitzonderingen en aandachtspunten er gelden.
De ketenregeling: drie contracten in drie jaar
De hoofdregel voor het verlengen van tijdelijke contracten is vastgelegd in artikel 7:668a van het Burgerlijk Wetboek.
- Vanaf de dag dat tussen dezelfde partijen:
- arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd elkaar met tussenpozen van ten hoogste zes maanden hebben opgevolgd en een periode van 24 maanden, deze tussenpozen inbegrepen, hebben overschreden, geldt met ingang van die dag de laatste arbeidsovereenkomst als aangegaan voor onbepaalde tijd;
- meer dan drie voor bepaalde tijd aangegane arbeidsovereenkomsten elkaar hebben opgevolgd met tussenpozen van ten hoogste zes maanden, geldt de laatste arbeidsovereenkomst als aangegaan voor onbepaalde tijd.
Deze regeling staat ook wel bekend als de ketenregeling.
Een tijdelijk contract mag maximaal twee keer verlengd worden, tot een maximum van drie tijdelijke contracten in een periode van drie jaar.
Dit betekent dat je:
- Maximaal drie opeenvolgende tijdelijke contracten mag afsluiten.
- Die contracten samen niet langer dan 36 maanden (drie jaar) mogen duren.
Na deze grens ontstaat automatisch een vast dienstverband, tenzij er voldoende tijd zit tussen de contracten (zie hieronder).
Voorbeeld:
Een medewerker treedt in dienst op 1 februari 2022:
- Eerste contract: 1 feb 2022 – 31 jan 2023
- Tweede contract: 1 feb 2023 – 31 jan 2024
- Derde contract: 1 feb 2024 – 31 jan 2025
Dit is toegestaan. Zou het derde contract doorlopen tot 1 augustus 2025, dan overschrijdt de totale duur de 36 maanden en ontstaat van rechtswege een contract voor onbepaalde tijd.
De tussenpoos: doorbreking van de keten
Als er tussen twee tijdelijke contracten een onderbreking van meer dan zes maanden zit, begint de keten opnieuw. Die zes maanden noemt men de tussenpoos.
Voorbeeld:
Een werknemer heeft gewerkt van januari 2022 tot januari 2023. Komt deze medewerker pas terug in september 2023, dan begint een nieuwe keten van maximaal drie tijdelijke contracten.
In cao’s mag deze tussenpoos in bepaalde gevallen worden verkort tot drie maanden, bijvoorbeeld bij seizoensarbeid.
Vaste dienstverbanden: wanneer ontstaat een vast contract automatisch?
Een tijdelijk contract gaat automatisch over in een vast contract in de volgende situaties:
- Als er meer dan drie tijdelijke contracten zijn afgesloten, zonder tussenpoos van zes maanden of meer.
- Als de totale duur van opeenvolgende contracten meer dan 36 maanden bedraagt.
- Als het laatste tijdelijke contract stilzwijgend wordt voortgezet na de einddatum zonder formeel verlengd te zijn.
Het moment waarop een vast contract ontstaat, wordt bepaald door de feitelijke omstandigheden, niet alleen door wat op papier is vastgelegd.
