Werkgeversverklaring
Een werkgeversverklaring is een veelgevraagd document waarin de werkgever belangrijke informatie geeft over de aard en continuïteit van het dienstverband van een werknemer. Dit document speelt een belangrijke rol bij financiële transacties waarbij de inkomenszekerheid van de werknemer centraal staat, zoals het aanvragen van een hypotheek of het huren van een woning.
In dit artikel bespreken we de inhoud, het doel, de verantwoordelijkheden en de beperkingen van de werkgeversverklaring, evenals de juridische status en praktische aandachtspunten.
Wat is een werkgeversverklaring?
Een werkgeversverklaring is een door de werkgever ondertekende verklaring waarin de huidige arbeids- en inkomenssituatie van een werknemer wordt bevestigd. Het betreft een gestandaardiseerd formulier waarin gegevens zijn opgenomen zoals:
- De aard van het dienstverband (tijdelijk of vast)
- De functie van de werknemer
- Het bruto maandsalaris
- Eventuele vaste toeslagen of bonussen
- De ingangsdatum van het dienstverband
- Of er sprake is van een intentie tot verlenging bij tijdelijke contracten
De verklaring is bedoeld om derden, zoals hypotheekverstrekkers, verhuurders of kredietverstrekkers, inzage te geven in de financiële stabiliteit van de werknemer.
Waarom wordt een werkgeversverklaring gevraagd?
Voor veel financiële verplichtingen of transacties is inzicht in de inkomenspositie van de aanvrager belangrijk. De werkgever is daarbij de meest betrouwbare bron van informatie. Hypotheekverstrekkers en verhuurders baseren hun beoordeling mede op de werkgeversverklaring om de volgende redenen:
- Inkomenszekerheid: Ze willen weten of het inkomen van de werknemer op korte en middellange termijn voldoende en bestendig is.
- Continuïteit van het dienstverband: Bij tijdelijke contracten wordt nagegaan of de werkgever de intentie heeft het contract te verlengen of om te zetten naar een vast dienstverband.
- Volledigheid van inkomen: De verklaring biedt inzicht in structurele toeslagen of variabele inkomenscomponenten zoals onregelmatigheidstoeslag (ORT), dertiende maand, of provisies.
Een werkgeversverklaring vormt dus een belangrijk fundament bij de beoordeling van de financiële draagkracht van de werknemer.
De intentieverklaring bij tijdelijke dienstverbanden
Wanneer een werknemer een tijdelijk contract heeft, vragen hypotheekverstrekkers doorgaans ook om een zogeheten intentieverklaring. Dit is een extra passage in de werkgeversverklaring waarin de werkgever aangeeft dat er, bij gelijkblijvende omstandigheden, de intentie bestaat om het tijdelijke contract om te zetten naar een vast contract.
Hoewel deze verklaring niet juridisch bindend is, geeft ze de geldverstrekker wél meer vertrouwen in de continuïteit van het inkomen. Een voorbeeld van een dergelijke passage is:
“Bij gelijkblijvende omstandigheden is het de intentie van de werkgever om het dienstverband bij afloop van het huidige contract voort te zetten in een dienstverband voor onbepaalde tijd.”
Het al dan niet invullen van een intentieverklaring kan het verschil maken tussen het wel of niet verkrijgen van een hypotheek.
Wat staat er precies in een werkgeversverklaring?
Een werkgeversverklaring bevat doorgaans de volgende onderdelen:
- Bedrijfsgegevens: Naam van de werkgever, adres, KvK-nummer.
- Werknemersgegevens: Naam van de werknemer, geboortedatum, functie, datum indiensttreding.
- Contractvorm: Tijdelijk of onbepaalde tijd.
- Inkomensspecificatie:
- Bruto maandsalaris
- Vakantiegeld (vaak als 1/12 deel per maand)
- Dertiende maand, eindejaarsuitkering of andere vaste toeslagen
- Gemiddelde van variabele beloningen (zoals ORT, bonussen)
- Arbeidsduur: Het aantal uur per week waarvoor de werknemer in dienst is.
- Intentieverklaring (indien van toepassing)
De verklaring moet worden ondertekend door een daartoe bevoegde persoon binnen de organisatie (bijvoorbeeld HR, financieel directeur of leidinggevende).
Juridische status van de werkgeversverklaring
Een belangrijk punt om te benadrukken is dat de werkgeversverklaring geen juridisch bindende toezegging is. Ook al wordt er in de verklaring een intentie uitgesproken tot het verlengen van het contract, dan nog kan de werkgever hier in de toekomst van afzien, bijvoorbeeld vanwege veranderde omstandigheden binnen het bedrijf of op basis van de prestaties van de werknemer.
De werknemer kan geen rechten ontlenen aan de inhoud van de verklaring. Zelfs wanneer een positieve intentieverklaring is afgegeven, betekent dit niet dat de werknemer automatisch recht heeft op een vast contract. Dit wordt ook vaak expliciet vermeld in de verklaring zelf, bijvoorbeeld:
“Aan deze verklaring kunnen geen rechten worden ontleend.”
